zaterdag 25 maart 2017

De stemming rond Israel bij PvdA en GroenLinks (IMO)

 

 

http://www.israel-palestina.info/actueel/2017/03/24/de-stemming-rond-israel-bij-pvda-en-groenlinks/

 

= IMO Blog = 

In mijn vorige blog schreef ik dat alle progressieve partijen officieel een tweestatenoplossing en vrede voorstaan, maar in de praktijk kiezen ze bijna altijd partij voor de Palestijnen. Van de vele moties van de afgelopen regeerperiode  die in dit lezenswaardige onderzoek staan vermeld, kon ik nauwelijks Israel vriendelijke moties of andere activiteiten ontdekken die door een progressieve partij werd gesteund of ingediend. Hieronder geef ik kort de standpunten over Israel van de verschillende partijen weer, en vul die aan met enkele moties of andere activiteiten van de betreffende partij uit bovengenoemd onderzoek. Wat opvalt zijn de soms fraaie algemene uitspraken over vrede en een oplossing, waarna steevast met specifieke tegen Israel gerichte maatregelen wordt gedreigd als men zich niet naar al die mooie idealen gedraagt.

PvdA

De PvdA kiest in het Midden-Oosten partij voor eenieder die vrede, vrijheid, stabiliteit en rechtvaardigheid dichterbij wil brengen.

We veroordelen hen die denken dat terroristische aanslagen, geweld tegen burgers, en schendingen van internationaal recht de oplossing zijn. Dat geldt ook voor het conflict tussen Israël en Palestina. Zowel Israëli’s als Palestijnen moeten hun eigen staat hebben zodat ze in vrede, veiligheid en voorspoed naast en met elkaar kunnen leven. Wij zijn voor een actieve en politieke rol van de Europese Unie in het vredesproces in het Midden-Oosten. In dat kader zijn het stimuleren van een constructieve opstelling van beide partijen, erkenning van de Palestijnse Staat en het stoppen van de bouw van illegale nederzettingen in de bezette gebieden onmisbaar. Indien partijen structureel niet meewerken aan het vredesproces moet de druk worden opgevoerd, bijvoorbeeld door het heroverwegen van het Associatieverdrag van Israël met de EU. In Syrië steunen we de gematigde oppositie en bestrijden we het gewelddadige Assad-regime en fundamentalistische terreurbewegingen zoals ISIS.

Een constructieve opstelling van beide partijen, daar ben ik ook erg voor. De PvdA geeft vervolgens alleen voorbeelden ten gunste van de Palestijnen, terwijl er ook genoeg andere dingen zijn te verzinnen, zoals een einde aan het verheerlijken van geweld door de PA/Fatah, ook in haar tv programma’s en andere media, het stoppen van het betalen van gevangen genomen terroristen en erkennen van Israels bestaansrecht als Joodse staat. Op het moment werken beide partijen niet bepaald mee aan het vredesproces. Abbas stelt steeds eisen vooraf, waarvan zeker is dat Netanyahu ze, zelfs in zijn meest welwillende bui, niet zal inwilligen en niet aan zijn kabinet kan verkopen.

De vorige keer dat Israel, onder zware Amerikaanse druk, toegaf aan zo´n voorwaarde, had dit geen positief resultaat. Men liet bijna 100 gevangenen vrij waaronder daders van dodelijke aanslagen, maar Abbas brak de onderhandelingen alsnog af na een conflict over de voorwaarden voor de vrijlating van de laatste 20 gevangenen. Sommige gevangenen die als gebaar van goede wil zijn vrijgelaten of in een gevangenenruil, hebben hun terroristische activiteiten weer opgepakt. De beperkte bouwstop die er eveneens onder zware Amerikaanse druk kwam had ook al geen positief effect op Abbas´ bereidwilligheid ook concessies te doen. De regering is ook nog wat rechtser nu, evenals de Amerikaanse, en men is blij dat er na Obama weer wat meer gebouwd kan worden in de nederzettingen.

Op 21 maart 2015 organiseert het Platform Stop Racisme en Uitsluiting een demonstratie tegen discriminatie waar o.a. rapper Appa en Abulkasim Al Jaberi spreken en weer eens lekker tekeergaan tegen Israel. Ook Umberto Tan is aanwezig. Samsom wordt er voor racist uitgescholden. De PvdA steunde de manifestatie financieel en lokale PvdA politici waren aanwezig, maar verlieten teleurgesteld de demonstratie na deze woorden.

In 2011 stemt de PvdA als enige partij tegen een motie van de CU om Holocaust onderwijs veilig te stellen. Er is dan net een rapport uitgekomen waaruit blijkt dat een op de vijf geschiedenis docenten de Holocaust niet ter sprake kan brengen omdat islamitische leerlingen daar ophef over maken.

Ook stemt de PvdA als enige tegen een motie van Han ten Broeke over de labeling van producten uit de nederzettingen. Ten Broeke stelt voor dat Nederland er in de EU op aandringt om richtlijnen op te stellen voor álle producten uit álle gebieden die bezet of illegaal geannexeerd zijn. GroenLinks en de SP gaan daarmee akkoord, maar de PvdA vreemd genoeg niet.

Dergelijk stemgedrag, en dit zijn maar enkele voorbeelden, doet geen recht aan de zinsnede in het partijprogramma dat men beide partijen wil stimuleren tot een constructieve opstelling.

GroenLinks

Op de website van GroenLinks lezen we:

Het Israëlisch-Palestijns conflict leidt regelmatig tot geweldsuitbarstingen, die vooral burgers treffen. Door de onevenwichtige verhouding tussen de partijen is de situatie vooral voor Palestijnse burgers onhoudbaar. Nederland moet dan ook krachtiger steun geven aan het streven naar een Palestijnse staat en economisch meer moeten samenwerken met de Palestijnen.

Rechtvaardige oplossing

GroenLinks veroordeelt het gebruik van geweld tegen burgers aan beide kanten. Er moet een rechtvaardige oplossing van het Israëlisch-Palestijns conflict komen, in lijn met het internationaal recht. De Europese Unie moet een actieve rol spelen in dit vredesproces.

Dialoog versterken

Ook is het van belang om steun te verlenen aan de gematigde krachten aan de Israëlische kant en in de Palestijnse gebieden. Op deze manier kan de dialoog tussen beide partijen ondersteund worden en een diplomatieke oplossing worden gevonden.

Met het tweede en derde punt ben ik het wel min of meer eens. Het probleem is dat GroenLinks wat anders onder ‘gematigd’ en ‘een rechtvaardige oplossing’ verstaat dan ik. Gematigd betekent voor GL zoiets als ‘anti-Israel maar niet voor het gebruik van geweld’ waaronder dus allerhande pro-BDS clubs en zogenaamde mensenrechten- en vredesgroepen vallen die eenzijdig actie voeren tegen Israel. Onder ‘rechtvaardig’ verstaat men dat de Palestijnse eisen worden ingewilligd.

Officieel is GroenLinks net als alle andere partijen voor een tweestatenoplossing, maar veel activiteiten die vanuit de partij worden ondernomen of gesteund voldoen daar niet aan. Zo is men geregeld bij radikale demonstraties aanwezig, en zijn er veel kontakten tussen de landelijke Midden-Oosten werkgroep en het Palestina Komitee en andere pro-Palestijnse organisaties. Ik weet niet of het nog zo is, maar een jaar of 10 geleden zaten in de MO werkgroep de nodige mensen die ook bij het Palestina Komitee actief waren (geweest)’. De voorzitter, Karel van Broekhoven, is in elk geval een felle antizionist.

Geregeld worden (door de MO werkgroep) moties ingediend op GroenLinks congressen om nog eenzijdiger te werk te gaan. Vorig jaar nam het congres bijvoorbeeld een motie aan waarin haar parlementariërs worden opgeroepen door te gaan met het ‘doorvoeren van de etiketteringsrichtlijn, het opschorten of opzeggen van het associatieverdrag met Israël en het erkennen van de staat Palestina’.

Toen Netanyahu afgelopen najaar op bezoek was, riep BDS organisatie DocP de Kamerleden op om niet naar het gesprek met hem in de kamer te gaan. GroenLinks-Kamerlid Rik Grashoff geeft als enige gehoor aan de oproep en twittert dat de bijeenkomst met Netanyahu het ‘rampzalige beleid’ ten opzichte van de Palestijnen niet zal veranderen. Ik weet niet hoe principieel de opstelling van de parlementariërs is bij bezoek van andere bevriende staatshoofden, maar als men een beetje consequent wil zijn dan zou men de meesten moeten weigeren te ontmoeten vanwege een of ander onrecht of onderdrukte groep of omstreden gebied. In de meeste landen buiten West Europa is het nodige mis, en staan fundamentele mensenrechten onder druk.

Natuurlijk gaat een bijeenkomst het conflict niet oplossen, zoals een gesprek met Abbas ook geen einde maakt aan de opruiing, lof voor terroristen en onverzoenlijke opstelling in het algemeen. Het zijn plichtplegingen die horen bij het diplomatieke verkeer tussen landen. Bij echte schurkenstaten is zo’n principiële opstelling goed, je trekt er een grens mee en hopelijk zet het de regering aan het denken. Nu is het vooral weer de zoveelste uithaal naar Israel, een land dat het vergeleken met de rest van de regio ondanks alles juist goed doet qua democratie en mensenrechten.

Tot slot dienen Grashoff en Harry van Bommel in februari op de valreep nog even een motie in om het associatieverdrag tussen Israël en de Europese Unie op te schorten. De motie wordt verworpen met 77 tegen 70 stemmen. Voor zover ik weet is Israel het enige land waarbij steeds maar weer door de linkse partijen wordt bepleit het associatieverdrag op te schorten totdat aan een aantal pro-Palestijnse eisen is voldaan. We hebben dergelijke verdragen met een heleboel landen (en ook iets vergelijkbaars met de PA), waaronder de meeste Arabische, maar de mensenrechtenclausule wordt met name aangehaald wat betreft Israel.

Een wat evenwichtigere benadering van mensenrechtenschendingen in niet-Europese landen zou de geloofwaardigheid van deze partijen zeer ten goede komen. Men zou misschien algemene uitgangspunten kunnen formuleren voor het gebruik van welke drukmiddelen en andere instrumenten onder welke voorwaarden. De huidige selectieve verontwaardiging werkt vooral averechts en schiet zijn doel voorbij.

Volgende keer de SP en D66.

Ratna Pelle

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten